Rozdział 44 ~ Życie byłoby nudne, gdyby nie slalom uczuć.

Czytałam kartkę kilkukrotnie, starając się w pełni zrozumieć pełnię jej przekazu. W sumie sens był taki że mam tam iść i już.

Pewnie Ginny mówiłaby, że to pułapka, Harry by mi zabronił... Każdy byłby przeciwko.

Ale ja i tak instynktownie wiedziałam, że tam pójdę. Że nic mi tam nie grozi. Tak... intuicja...

Przekonałam się na własnej skórze, że jej muszę słuchać. I nawet nie byłam w stanie samej siebie od tego odganiać.

Ubrałam się i schowałam karteczkę na nowo do kieszeni. Wyszłam prędko łazienki i poszłam (w zasadzie podbiegłam) do swojego pokoju. Tam, na moje nieszczęście, czekała już Alison z tysiącem pytań, pretensji i zażaleń.

-Gdzie ty byłaś? Czemu nikomu nic nie powiedziałaś? Nawet nauczyciele nic nie wiedzieli, Neville i Ginny też nie, a im przecież mówisz wszystko... - paplała.

-To było tak nagle, musiałam jechać do ojca. Złapał wreszcie chraptaka krętonogiego, mówię ci, świetny okaz! - kłamałam, bo przecież nie mogłam jej powiedzieć prawdy. Nie mogłam? W zasadzie nie chciałam.

Poczekałam, aż dziewczyna wyjdzie na spotkanie z Neville'm. Dopiero wtedy mogłam się przebrać. Wyciągnęłam z szafy fioletową sukienkę oraz swój żółty płaszczyk. Rozczesałam włosy i przebrałam buty.

Wyciągnęłam pamiętnik, szybko nadrobiłam kilka ostatnich dni. Później czekałam. Dopiero po usłyszeniu kroków Ali zza ściany pogasiłam światła i wskoczyłam pod kołdrę. Tak jak stałam, musiała uwierzyć, że śpię... Wolałam, żeby nie wiedziała, że wychodzę. Tak dla bezpieczeństwa.

Szybko wymknęłam się z pokoju i zamku. O dziwo, wystarczyło samo zaklęcie Kameleona.

Szlam powolnym krokiem przypatrując się każdej gwieździe z osobna. Jakie one są cudowne...

Nie zwracałam uwagi na to, co działo się przede mną. Chyba dlatego nie zauważyłam lodowookiego blondyna stojącego na skraju wejścia do Zakazanego Lasu.

-Wow, nie spodziewałem się, że się pojawisz. - zagadnął na początku. Dopiero wtedy zwróciłam na niego uwagę.

-Dlaczego miałabym tego nie zrobić? - zapytałam nawet na niego nie patrząc.

-Hm... Jesteśmy w lesie o północy, raczej nikomu o tym nie wspomniałaś... I nie jestem osobą zbytnio godną zaufania, czyż nie? - zaśmiał się ironicznie.

-Jak widzisz, ufam ci na tyle, żeby się tu pojawić. - wzruszyłam ramionami. - Wyjawisz mi powód tego spotkania?

-Jest ich kilka, Lovegood.

-Draco, czy mógłbyś mówić do mnie po imieniu?

-Jest ich kilka, Luno. - poprawił się przewracając oczami.

-Wyjawisz je? - zapytałam lekko się uśmiechając.

-A uwierzysz, że chciałem po prostu się z tobą umówić? - spytał spokojnie.

Popatrzyłam na niego lekko zdziwiona.

-Em... A chciałeś? -uznałam, że lepiej odrzucić piłeczkę.

Zaśmiał się.

-Coś zostawiłaś, tam w lochach. - powiedział sucho, po czym wyciągnął z kieszeni otwartą dłoń. Na jej wierzchu coś leżało. Bez trudu rozpoznałam przedmiot, chociaż było naprawdę ciemno.

-Mój naszyjnik. - zdziwiłam się odruchowo dotykając dłońmi szyi. Powinien tam być... ale nie było. Musiałam go zgubić.

-Skąd go masz? - nie mogłam się powstrzymać przed zadaniem tego pytania.

-Powiedziałem, znalazłem go w lochach, wiedziałem że jest twój, więc ci go teraz oddaję. - mruknął bez wyrazu.

Sięgnęłam po niego, zawiesiłam sobie na szyi. Jednak zapiąć nie mogłam. Było ciemno, a samo zapięcie było bardzo malutkie.

-Daj, zajmę się tym. - dodał patrząc na moje „starania”.

Uśmiechnęłam się lekko i podałam mu naszyjnik. Odwróciłam się do niego plecami, odgarnęłam włosy z szyi.

To trwało kilka sekund... A ja czułam, jakby mijały minuty, może godziny. Tak jakby spowalniałam jego ruchy, to jak delikatnie muskał zimnym palcami moją szyję...

Przeszły mnie lekkie ciarki, a on chyba to dostrzegł, bo uśmiechnął się delikatnie. Nie musiałam tego widzieć, po prostu to wiedziałam.

-Dziękuje.-powiedziałam spokojnie odwracając ku niemu głowę. - To już wszystko, co chciałeś mi pokazać? - spytałam lekko zawiedziona.

-A uwierzysz, że chciałem po prostu się z tobą umówić? - ponowił pytanie z lekkim uśmiechem.

Westchnęłam.

-Możliwe. - odpowiedziałam po dłuższej chwili.

~~~

Jest jak obiecałam. Teraz jestem tdo przodu, więc będę mogła częściej dodawać, tylko...

No właśnie jest jedno tylko. A mianowicie:

21 maja wyjeżdżam na kilka dni. Planuję dodać wcześniej jeszcze drugą część "randki", ale potrzebne za to są komentarze ;P Jak nie, to dopiero po moim powrocie, no cóż.

A tak w ogóle, to nie piszę tego zbyt "romantycznie" tak jakby? Często się łapię na takich... ale staram się to poprawiać. Piszcie :d